Het gezicht achter...

Herken jij het dat je graag het oude en vertrouwde opzoekt, terwijl je eigenlijk wel eens droomt van avonturen, maar ze niet écht aan durft te gaan?

Voel jij je ook wel eens schuldig, als jou iets gegeven wordt? Heb je dan de neiging om snel iets terug willen geven? Hoe zou het voor je zijn als je leert écht te ontvangen, waarin al een gift zit naar de ander? Dit verhaal gaat over mijn leermoment over ontvangen afgelopen zomer, wat ik graag aan je doorvertel...

Als mens ben je voortdurend onderhevig aan veranderingen. In deze blog leer je hoe jij je omgeving positief kunt beïnvloeden.

Soms moet je dingen loslaten en je richten op iets nieuws, maar dat nieuwe is nog niet ten volle aanwezig. Herken je dit?

Ik heb de Covid-19 Persconferentie van 17 november jl. nog eens beluisterd. Had ik het nu goed gehoord? Had Hugo de Jonge het nu écht over gezond leven, dat je weerstand 'beter maakt' ?

We kunnen er écht niet meer omheen: Corona raakt ons allemaal. Wellicht in directe zin doordat jij of een direct betrokkene aan het virus lijdt of hebt geleden. Mogelijk heb je zelfs iemand verloren door dit virus. Wat moet dat pijnlijk zijn! Anderzijds raakt Corona je meer maatschappelijk, door de complete veranderingen wegens de "intellectuele lockdown". Geen feestjes meer, geen hapje eten bij de pizzeria om de hoek op vrijdagavond. De straten zijn leeg, de mensen houden afstand. Iedereen lijkt soms wel vreemden van elkaar. Het vaccin is simpelweg nog niet beschikbaar, waardoor de afstand tot een ander noodzakelijk is. Lees hoe ik hier mijzelf doorheen worstelde en hoe ik leerde van het mooie van een halfleeg glas....

Wanneer het lijkt alsof het leven aan je voorbij gaat, zou het maar zo kunnen zijn dat je iets onbewust probeert weg te drukken. Wat als het weggedrukte in jou eens ruimte zou krijgen? Wat zou er dan kunnen gebeuren?